İmam Hüseyin (a.s) – Şiir – İsa Mehdevi

Neden bürümüştür âlemi matem
Acaba öldü mü dedemiz Âdem
Yasa boğulmuştur melekler arşta
Yakın şehit düştü Nebiyi Hatem

Vurdular mızrağa yine kuranı
Koptu Kerbelada Nuh’un tufanı
Mateme bürünmüş bütün kâinat
Sanki öldürdüler şimdi Furkan’ı

Neden zulmette kaldı şu ümmet
Acaba koptu mu bugün kıyamet
Yakinen yıkıldı Nuh’un gemisi
Odur ki el açmış semaya Ahmet

Acaba Zehra’nın evimi yandı
Hamza’nın Uhutta kalbi oklandı
Neden şiven sardı bütün âlemi
Acaba Haydar mı kana boyandı

Ufuklar karardı siyah giydi arş
Acaba Yahya’nın başımı bu baş
Vurulmuş zincire yetim çocuklar
Gökte melek yerde kan ağlıyor taş

Kâbe siyah giydi yasa boğuldu
Sarsıldı kâinat zelzele oldu
Boyandı alkana Fırat nehiri
Nebinin gülleri açmadan soldu

Söndü biran hidayet meşalesi
Yıkıldı Nebinin güven kalesi
Mızrağa vurdular güneşi ayı
Yükseldi Zehra’nın arşa nalesi

Hüseyin’dir topraklar üstünde yatan
Hüseyin’dir dünyayı başımdan atan
Hedefi uğruna Allah yolunda
Hüseyin’dir canana canını satan

Odur ki kâinat kan ağlıyor kan
Uyuma ey Müslüman uykudan uyan
Alkana boyandı Zehra’nın oğlu
Mahcurda kalmasın amandır Kuran

Dinlesen duyarsın kılıç sesini
Yetim çocukların aşk nalesini
Zulme uğrayan Ali Abadır
Zeynep’ten al İsa iman dersini

İsa Şabahat Mehdevi